آتشفشان عظیم زیر آب در سواحل اورگان در حال آماده شدن برای فوران است

در اعماق امواج اقیانوس آرام ، تقریباً یک مایل در زیر آب ، یکی از جذاب ترین آتشفشانهای جهان در حال آماده سازی برای فوران است. محور محوری ، که تقریباً ۳۰۰ مایل در ساحل اورگان واقع شده است ، یک آتشفشان معمولی نیست. از یک کانون زمین شناسی زیر آب بالا می رود ، جایی که گرمای گوشته زمین سنگ مذاب را به سمت سطح سوق می دهد و یک ساختار برجسته تقریباً ۳۶۰۰ فوت ارتفاع دارد.

اما آنچه محوری را از کوههای مشابه زیر آب جدا می کند ، موقعیت آن در بالای خوان دو فکا ریج است. در اینجا ، دو بشقاب عظیم تکتونیکی – اقیانوس آرام و خوان دو فوکا – کاملاً از هم جدا شده اند. این حرکت ثابت فشار را در اعماق کف اقیانوس ایجاد می کند و باعث ایجاد فعالیت منظم آتشفشانی می شود و محوری را یکی از مکانهای آتشفشانی مورد مطالعه اقیانوس قرار می دهد.

دانشمندان دانشگاه واشنگتن از نزدیک محور محوری را از طریق شبکه پیشرفته ای از سنسورهای زیر آب به نام آرایه کابل منطقه ای ردیابی می کنند. این سیستم داده های زمان واقعی را در مورد فعالیت لرزه ای ، تغییرات دما و حتی جریان های ویدیویی زنده از سطح آتشفشان ارائه می دهد.

ویلیام ویلکاک ، ژئوفیزیک دریایی دریایی ، که رفتار محوری را مطالعه می کند ، خاطرنشان می کند که آتشفشان به طور معمول سیگنال های روشنی را قبل از فوران می دهد. همانطور که ماگما به سمت بالا هل می دهد ، زمین لرزه های کوچک در اطراف درز چند برابر می شود. در حال حاضر ، هر روز حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ لرزش رخ می دهد – به طور قابل توجهی کمتر از هزاران مورد انتظار قبل از فوران. با این حال ، ویلکاک هشدار می دهد که اوضاع می تواند به سرعت تغییر کند.

ویلکاک گفت: “من می گویم که این اواخر سال جاری یا اوایل سال ۲۰۲۶ فوران خواهد کرد.” “اما می تواند فردا باشد زیرا کاملاً غیرقابل پیش بینی است.”

هنگامی که در Seamount محوری در آوریل ۲۰۱۵ فوران کرد ، دانشمندان از نزدیک تماشا می کردند زیرا حدود ۱۰،۰۰۰ زمین لرزه کوچک شروع به کار کردند. این فوران حدود یک ماه به طول انجامید و گدازه را در ۲۵ مایل از کف اقیانوس ریخت. هر فوران به طور چشمگیری در کف دریا تغییر شکل می دهد ، اغلب در حال فروپاشی بخش هایی از محفظه ماگما آتشفشان و ایجاد دهانه ای است که به عنوان یک کالدرا معروف است.

دبی کلی ، که کارگردانی برنامه نظارت را انجام می دهد ، فوران را در محوری به عنوان خفیف در مقایسه با آتشفشانهای مستقر در زمین توصیف می کند. وی گفت: “شما ابرهای خاکستر را بالای آب یا هر چیز چشمگیر نمی بینید.” “مثل این است که اگر یک مایل از آب دریا را در بالای آتشفشان Kilauea قرار دهید.”

در عوض ، گدازه بی سر و صدا از ترک های موجود در کف دریا بیرون می آید و به سرعت در سازندهای صخره ای جدید خنک می شود. با این وجود ، فوران های آب عمیق صداهای متمایز ایجاد می کنند که دانشمندان با میکروفن های زیر آب تشخیص می دهند.

ویلکاک توضیح داد: “هنگامی که آب دریا در زیر یک جریان گدازه به دام می افتد ، گرم می شود ، به بخار می چرخد ​​و سرانجام ترک می شود.” “این باعث ایجاد انفجارهای بلند می شود که ما به وضوح می شنویم.”

با کمال تعجب ، تحولات خشونت آمیز Axial برخی از غنی ترین زیستگاه های دریای عمیق زمین را ایجاد می کند. چشمه های آب گرم زیر آب آن ، معروف به دریچه های هیدروترمال ، آب لکه دار گرم شده توسط ماگما در زیر سطح. این منافذ از جوامع وسیع میکروب ها ، لوله های غول پیکر ، خرچنگ های عنکبوتی و حتی اختاپوس پشتیبانی می کنند.

کلی گفت: “زندگی در این محیط های غیرقابل مهار رونق می گیرد و آتشفشانها احتمالاً یکی از منابع اصلی زندگی در اقیانوس های ما هستند.” هر فوران به طور موقت این جوامع منحصر به فرد را از بین می برد ، اما به طرز چشمگیری ، زندگی در طی ماه ها باز می گردد ، قوی تر و متنوع تر از همیشه.

محققان اخیراً شواهدی از چگونگی بهبودی اکوسیستم ها در طی یک سفر در نزدیکی کاستاریکا مشاهده کردند. دانشمندان موسسه اقیانوس شناسی Woods Hole به طور تصادفی در حالی که کاوش در دریچه های عمیق دریا را مشاهده می کردند ، شاهد فوران فعال بودند. فوران زندگی دریایی را به وجود آورد ، اما محققان انتظار می رود طی چند ماه ، مشابه مشاهدات گذشته در محوری.

یک کشف غیر منتظره در محور محوری شامل یک ارتباط مرموز بین فعالیت آتشفشانی و اجسام آسمانی است. هر فوران تاکنون ثبت شده است – در سالهای ۱۹۹۸ ، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۵ – بین ژانویه و آوریل ، با حرکت زمین از خورشید دورتر می شود.

مایا تولستوی ، ژئوفیزیک دریایی مایا تولستوی از کالج UW محیط زیست یادداشت می کند که این ممکن است با اثرات گرانشی از ماه مرتبط باشد. از آنجا که گرانش ماه باعث افزایش و سقوط جزر و مد می شود ، همچنین فشارهایی را روی کف دریا تغییر می دهد و به طور بالقوه باعث فوران در زمان های بحرانی می شود.

تولستوی توضیح داد: “در موج زیاد ، وزن اقیانوس بر روی پوسته فشار می یابد و در طول موج کم ، فعالیت زلزله افزایش می یابد.” “ما کنجکاو هستیم اگر این الگوهای جزر و مد با اضافه کردن استرس اضافی به اتاق های ماگما ، فوران را تحت تأثیر قرار دهند.”

محققان مشتاقانه منتظر فوران بعدی Axial برای آزمایش این نظریه ها هستند. هر رویداد آتشفشانی به دانشمندان کمک می کند تا فرآیندهای زمین شناسی زمین و زیستگاه های افراطی را که این کوههای زیر آب را احاطه کرده اند ، بهتر درک کنند.

فوران آینده نوید صندلی جلو مانند گذشته را نوید می دهد. رصدخانه دانشگاه واشنگتن قصد دارد این رویداد را در سراسر جهان زنده کند – یک پخش علمی بی سابقه.

کلی گفت: “سه چهارم فعالیت آتشفشانی زمین در پشته های میان اقیانوس اتفاق می افتد.” “با این حال ، ما هرگز به طور مستقیم این فوران ها را در زمان واقعی مشاهده نکرده ایم.”

فوران محوری هیچ خطری برای ساکنان ساحلی یا حیوانات دریایی مانند نهنگ یا ماهی قزل آلا ایجاد نمی کند. این رویداد باعث ایجاد زمین لرزه یا ساحل سونامی نمی شود. در عوض ، فوران فرصتی بی نظیر به دانشمندان می دهد تا در مورد زمین شناسی و زیست شناسی در اعماق دریا بیشتر بدانند.

ویلکاک تأکید کرد: “هر فوران چیز جدیدی به ما می دهد.” “ما در نهایت ممکن است درک کنیم که این رویدادهای زیر آب چقدر قابل پیش بینی هستند.”

فوران آینده در محور محوری بیش از یک کنجکاوی علمی است-این یک فرصت نادر برای شاهد قدرت زیر آب زمین است که سیاره ما را در زمان واقعی شکل می دهد. در حالی که داده ها در جریان است ، دانشمندان در سراسر جهان مشتاقانه بینش های جدیدی را از زیر اعماق اسرارآمیز اقیانوس آرام پیش بینی می کنند.